Ozon a roztocza kurzu domowego
Ozon działając niszcząco na komórki roztoczy, neutralizuje na szkodliwość kurzu, skutecznie tym zmniejszając objawy nieżytu nosa oraz łagodząc objawy astmy.
Osoby, które borykają się z problemem alergii na kurzmieszkaniowy doskonale wiedzą jak wielkim problemem idyskomfortem życia codziennego jest zachowanie zasad higieny zmniejszających ilość kurzu i jego unoszenie oraz najczęściej przyjmowanie środków farmaceutycznych likwidujących objawy alergii.
Przypomnijmy, że do ww zasad higieny należy:
- usunięcie rezerwuarów kurzu
- częsta wymiana pościeli i materacy
- pranie w wysokiej temperaturze dywanów (odkurzacze parowe), zasłon, bielizny, pościeli, poduszek, kołder (powyżej 60 st. C)
- stosowanie filtrów powietrza
- utrzymywanie suchej atmosfery, tj. około 45% wilgotności względnej. Jednak dokładne analiza tego problemu wskazuje, że stężenie alergenu w tej metodzie nie obniża się na tyle istotnie, aby wpływać na stan alergizacji chorych, natomiast wyraźnie niekorzystnie wpływa na samopoczucie zależne od zbyt suchego powietrza wdychanego
- nie odkurzanie przez chorych z alergią na alergeny kurzu domowego
- używanie wysoko wydajnych odkurzaczy typu HEPA
- polerowanie i czyszczenie gładkich powierzchni pastami. Używanie wilgotnych szmatek również jest pomocne, jednak daje słabszy efekt roztoczousuwający
- likwidację jaśków, kap, pokryć meblowych, mebli tapicerowanych
- przechowywanie ulubionych przez dzieci zabawek pluszowych w workach foliowanych, w niskich temperaturach, np. w zamrażalnikach, przynajmniej raz na 1-2 tygodnie, a najlepiej codziennie
- częste wietrzenie
- stosowanie specjalnych materiałów o drobnej sieci oczek do pokrycia materacy, kołder i poduszek
Proponujemy Państwu wykorzystanie metody okresowego ozonowania mieszkań, szczególnie w okresach nasilenia objawów alergii. Zauważycie od razu poprawę samopoczucia, polepszenie snu, komfort oddychania oraz skuteczne zmniejszenie objawów astmy i kataru alergicznego.
Poznajmy roztocza i podejmijmy skuteczną walkę.
Na poniższy tekst składają się fragmenty artykułu Prof. dr hab. n. med. Bolesława Samolińskiego, Kierownika Zakładu Alergologii i Immunologii Klinicznej Centralnego Szpitala Klinicznego oraz Zakładu Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych Akademii Medycznej w Warszawie „Uczulenie naroztocze kurzu mieszkaniowego – powszechny problem alergologiczny”:
„…Roztocze kurzu mieszkaniowego są głównym alergenem odpowiedzialnym za trwające przez cały rok nieżyt alergiczny nosa oraz astmę oskrzelową. Na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci obserwuje się tendencję do wzrostu występowania reakcji uczuleniowych…()
Roztocze
Należą do stawonogów (Arthropoda), a dokładnie do gromady pajęczaków (Arachnida). Gatunki uczulające pochodzą głównie z rodziny Pyrogliphidae i stanowią około jedną dzsięciotysięczną wszystkich znanych gatunków roztoczy. Od pająków różnią się ilością nóg, ponieważ mają cztery pary odnóży.
Roztocza uczulające w domach należą do trzech gatunków: Dermatophagoides pteronyssinus,Dermatophagoides fainae i Euroglyphus maynei. Są to pajęczaki o wielkości 0,3-0,4 mm, głównie występujące w łóżkach. Potrzebują średnio 3 do 4 miesięcy, aby osiągnąć po okresie larwalnym wiek dojrzały, tak aby mogły się rozmnażać. Samica składa około 30-50 jaj. Jednak w optymalnych warunkach czas przeżycia może się zwiększyć nawet do 500 dni, a płodność do 105 jaj.
Najkorzystniejsze dla roztoczy warunki środowiskowe wynoszą odpowiednio: wilgotność względna (RH) 60-80% i temperaturę (T) 20-25 st. C. W warunkach skrajnych zdolność przeżycia roztoczy uczulających wynosi przez sześć tygodni w temperaturze 6 st. C. Dermatophagoides farinae zostaje zabity w ciągu 24 godzin w temperaturze minus 18 st. C. Podwyższenie temperatury do plus 51 st. C powoduje całkowitą zagładę populacji w ciągu 6 godz.
Roztocze walczą o przetrwanie w warunkach obniżonej wilgotności powietrza: siadają w przykurczu , odnóża przyciągają do tułowia , otwór analny „sklejają” z podłożem. Gromadzą się wokół siebie, tworząc nawet trójwarstwową kopułę. Dzięki temu zmniejszają utratę wody przez naturalne otwory ciała. Opisano śmiertelność 50% Dermatophagoides pteronyssinus trzymanych stadnie, podczas gdy hodowane osobno ginęły w 94%. Dermatophagoides farinae przeważa na terenach o klimacie kontynentalnym, natomiast Dermatophagoides pteronyssinus – o klimacie wilgotniejszym…()
Roztocze nie potrafią pić wody. Otrzymują ją w wyniku trawienia lub przez wchłonięcie pary wodnej z atmosfery. Roztocze otrzymują również dostateczną ilość wody z pokarmu, który przy niskiej wilgotności jest mało atrakcyjny, a przy wysokiej zaczyna roztocze przyciągać. Odżywiają się głównie złuszczonym naskórkiem ludzkiego. Mogę się także odżywiać innymi resztkami organicznymi: drożdżami, mączką rybną , zarodkami pszenicy, dafniami, sproszkowanym mlekiem.
Gatunki uczulające nie są pasożytami. Gdyby nie ich zdolności do uczulania, to nie byłyby dla domowników problemem. Stanowią one tylko znikomą część wszystkich obecnie znanych 30.000 gatunków roztoczy. Wśród niealergogennych wyjątkowo okazałe osobniki osiągają do 1 mm. Jednak zdecydowanie częściej rozmiary ich przypominają wielkość gatunków bytujących w ludzkich mieszkaniach. Sporadycznie wielkość roztoczy jest mniejsza niż 0,1 milimetra. Występują w różnych środowiskach, najczęściej w glebie, gdzie w 1 m3 można znaleźć setki tysięcy osobników. Dla człowieka chorobotwórczym roztoczem jest świerzbowiec (Sarcoptes scabiei) – gatunek odpowiedzialny za powstawanie świerzbu.
Do uczulających roztoczy należą również tzw. roztocze magazynowe, np. rozkruszek mączny (Acarus siro), lub inne nie mające nazw polskich jak Lepidoglyphus destructor, Glycyphagus domesticus. Tyrophagus putrescentiae i inne. Sklasyfikowane są w wielu innych rodzinach. Ich cechą wspólną jest żerowanie w miejscach składowania zbóż i ich przetworów, ziół, warzyw i wielu innych produktów spożywczych, magazynowanych w hurtowniach i sklepach spożywczych. Gatunki te można również znaleźć w środowisku domów wiejskich, w stodołach i domkach letniskowych. Mają one zdolność uczulania porównywalną do klasycznych roztoczy kurzu mieszkaniowego…()
Występowanie roztoczy
Więcej ich żyje w domach drewnianych, nieogrzewanych, niż murowanych z centralnym ogrzewaniem. Ilość roztoczy nie zależy od wieku i konstrukcji domów lecz od ich mikroklimatu. Mieszkania wybudowane w okolicy jezior i stawów, lub w obecności drzew zacieniających ich wnętrza, mają znacznie więcej roztoczy niż pozostałe. Obserwowano trzykrotnie więcej roztoczy w domach farmerów niż w mieszkaniach wielkomiejskich i prawie całkowity ich brak w oddziałach szpitalnych. Poziom roztoczy w mieszkaniu związany jest też z porą roku.
Namnażają się od maja do sierpnia, natomiast w okresie zimy populacja roztoczy maleje, nawet 10-ciokrtonie, co jest spowodowane obniżeniem wilgotności pomieszczeń mieszkalnych. Stwierdza się ich 10 razy więcej w łóżku niż w kurzu z podłogi. Koc zawiera 47 razy większe zagęszczenie roztoczy niż kurz podłogowy z okolicy drzwi i 55 razy większe niż kurz z okolicy, gdzie wytwarzane było ciepło. Materace łóżkowe zawierają głównie Dermatophagoides sp. (90%), podczas gdy podłoga jest zamieszkiwana przez bardziej zróżnicowaną faunę roztoczową. Wiąże się to najprawdopodobniej z nanoszeniem innych gatunków pajęczaków na butach i ubraniach człowieka. Istotny jest materiał, z którego zrobiono materac: nie stwierdzono roztoczy w materacach z włosia końskiego i bawełny oraz tylko niewielką ilość w materacach z pianki poliestrowej. Znaleziono również roztocze na ubraniach domowników. Najwięcej alergenu było na parterze. Niższe stężenia alergenu znaleziono na krzesłach czyszczonych metodą suchą niż mokrą.
Uczulają głównie swoimi odchodami, mającymi rozmiary około 20 mikrometrów.
Objawy uczulenia na roztocze mieszkaniowe to przede wszystkim zatkany nosa, szczególnie w godzinach rannych oraz objawy astmy oskrzelowej, w 90% występujące w nocy. Nasilenie dolegliwości występuje jesienią, w czasie zamykania okien i częstego przebywania w pomieszczeniach. Objawy spotęgowane są włączeniem centralnego ogrzewania.
Dzieci w wieku niemowlęcym mają szczególnie korzystne warunki do wdychania silnie uczulającego antygenu, co powoduje, że objawy uczulenia można stwierdzić już nawet u niemowlaków. Uczulenie zwykle pojawia się, jeżeli ilość alergenu przekracza 2 mikrogr/1gram kurzu (wyraźnie się zwiększa). Przy stężeniu 9 mikrogr/1gram kurzu pojawia się ryzyko wystąpienia alergii. U niealergików , u których nie stwierdzono wcześniej cech alergii, nadwrażliwość pojawia się przy stężeniu alergenu powyżej 80 mikrog/g.
Osoby podejrzane o uczulenie na roztocze kurzu mieszkaniowego powinny mieć wykonane testy alergiczne naskórkowe. Inną metodą diagnostyczną jest próba prowokacyjna: donosowa, dospojówkowa lub dooskrzelowa. Badania te powinny być wykonane w specjalistycznych alergologicznych ośrodkach…()